اثر تنش شوری بر رشد دو گونه وحشی و دو ژنوتیپ ‏از گونه اهلی بادام (amygdalus lycioides, a. scoparia, prunus dulcis (mill) d. a. (webb

اثر پنج سطح نمک بر چهار ژنوتیپ مختلف بادام در قالب آزمایشهای فاکتوریل با طرح پایه بلوک کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت . شوری در 5 سطح صفر (آب مقطر)، 500، 1200، 2000 و 3000 میلی گرم در لیتر از نمکهای کلرورسدیم و کلرورکلسیم به نسبت مساوی اعمال گردید و بادام شامل گونه های a. scoparia، a. lycioides و prunus dulcis )ژنوتیپ به شماره های 1 و 2 ) بود. از شن شسته شده به عنوان بستر کاشت استفاده شد و آبیاری با آب شور زمانی که ارتفاع نهالها به 15 سانتیمتر رسید انجام گردید. وضعیت ظاهری ، درصد زنده مانی ، طول و قطر نهالها، تعداد برگ ، ضخامت برگ و وزن خشک شاخه ، ریشه، ساقه و برگ هر 15 روز اندازه گیری شد. طول و قطر نهالها، وزن خشک برگ ، ساقه و ریشه با افزایش شوری کاهش پیدا نمود. اثر شوری با سوختگی حاشیه برگ آغاز شده، بعد به داخل برگ توسعه یافته و در نهایت خشکی برگ و ریزش آنها را به دنبال داشت. غلظت بیش از 1200 میلی گرم در لیتر نمک در ابتدای رشد، سبب آسیب جدی و کاهش شدید رشد شده و در نهایت خشکی تمام ژنوتیپها را به دنبال داشت. در غلظت پایین نمک، بادامهای اهلی رشد بیشتری نسبت به ژنوتیپهای وحشی داشته، ولی در غلظت 1200 میلی گرم در لیتر نمک، بادام لیسیو ئیدس نسبت به ژنوتیپهای اهلی بادام رشد بیشتری داشت.